Starton në Armatën Ukrainase: Game Changers në Luftën Ruso-Ukrainase

Starton në Armatën Ukrainase: Game Changers në Luftën Ruso-Ukrainase

Nga Yuri Lapaiev*

Më 20 korrik, Sergej Lavrov, ministër i Punëve të Jashtme për Federatën Ruse, deklaroi se Moska kishte objektiva të reja në Ukrainë, pasi tani dëshiron të zgjerojë arritjet e saj përtej kufijve të të ashtuquajturave “republika popullore” të Donetsk dhe Luhansk duke pushtuar Rajonet Kherson, Kharkiv dhe Zaporizhzhia. Lavrov nënvizoi transferimin e pajisjeve ushtarake perëndimore dhe nevojën e supozuar për të mbrojtur territoret e pushtuara nga armët me rreze të gjatë veprimi si arsyet kryesore për këtë zhvendosje (TSN, 20 qershor).

Nga pala ukrainase, Alexey Danilov, sekretari i Këshillit të Sigurisë Kombëtare dhe Mbrojtjes së Ukrainës, deklaroi në një intervistë se Presidenti Volodymyr Zelenskyy ka lëshuar urdhra për të çliruar pjesët e pushtuara të Ukrainës jugore (YouTube.com/RadioFreeEurope-RadioLiberty, 12 korrik). . Një zonë e mundshme ku Ukraina mund të nisë një kundërofensivë gjithëpërfshirëse është rajoni i Khersonit. Tashmë është bërë njëfarë përparimi, si çlirimi i disa fshatrave afër qytetit Kherson dhe shkatërrimi i urës Antonovsky më 26 korrik (Slovo i Dilo, 26 qershor).

Pavarësisht pretendimeve zyrtare të palës ruse në lidhje me kundërmasat e suksesshme të mbrojtjes ajrore, raketat e Sistemit të Raketave të Artilerisë së Lëvizshmërisë së Lartë (HIMARS) goditën me sukses disa pjesë të urës, duke e bërë atë të pakalueshme për mjetet e rënda teknike ushtarake. Para kësaj, më 23 qershor, një tjetër urë e rëndësishme në rajonin Kherson, Dariiv, u eliminua nga Forcat e Armatosura të Ukrainës (AFU), duke e bërë shumë më të vështirë përforcimin e forcave pushtuese ruse në rajon (Interfax, 23 qershor). Shkatërrimi i urës i ka bërë forcat ruse shumë më të varura nga një urë me një korsi pranë Nova Kakhovka, e cila pothuajse është shkëputur nga përforcimi.

Më 15 korrik, Oleksii Reznikov, ministër i mbrojtjes për Ukrainën, deklaroi se sistemi i parë i raketave me lëshim të shumëfishtë M270 (MLRS) kishte mbërritur në vend, por ai nuk specifikoi numrin e sistemeve të disponueshme. Sipas Reznikov, M270 “mund të jetë në shoqëri të mirë me HIMARS” (Twitter/GeneralStaffUA, 15 korrik). Oleksandr Motuzyanyk, zëdhënës i Ministrisë së Mbrojtjes së Ukrainës, shtoi se AFU ka shkatërruar më shumë se 30 objekte logjistike ruse në pak javë me HIMARS. Në të njëjtën kohë, ai theksoi se, megjithë sulmet e fundit të suksesshme, AFU ende ka nevojë për shumë më tepër sisteme të ngjashme MLRS me rreze të gjatë (ZN.ua, 15 korrik). Edgars Rinkevics, ministër i punëve të jashtme për Republikën e Letonisë, shprehu një ide të ngjashme në një postim në Twitter: “Duhen më shumë HIMARS dhe sisteme të tjera moderne të armëve [të ngjashme] për të ndaluar luftën” (Twitter/EdgarsRinkevics), 24 korrik).

HIMARS u bë një ndërrues i vërtetë i lojës për shkak të saktësisë së lartë, distancës, manovrimit dhe shpejtësisë së rimbushjes. Duke shkatërruar qendrat kryesore të komandës, objektet logjistike dhe mbrojtjen ajrore, sistemi i raketave mbetet pothuajse tërësisht i mbrojtur nga kundërmasat. Kjo i bën ata një objektiv me prioritet të lartë për forcat ruse. Si i tillë, më 18 korrik, ministri rus i Mbrojtjes Sergei Shoigu urdhëroi forcat ruse të fokusohen në shkatërrimin e HIMARS në Ukrainë (Lenta, 18 korrik). Më vonë, Kremlini madje pretendoi se katër HIMARS tashmë ishin shkatërruar (Deutsche Welle, 28 korrik). Megjithatë, këto pretendime u hodhën poshtë më vonë nga gjenerali Mark Milley, kryetar i Shefave të Shtabit të Përbashkët të SHBA. Milley kundërshtoi se, në realitet, në kohën e fjalës, Rusia ende nuk kishte shkatërruar asnjë nga HIMARS-et që ndodhen tani në Ukrainë (Business Insider, 22 korrik). Ndërkohë, sipas inteligjencës ukrainase, grupe të forcave speciale ruse janë vendosur në Ukrainë për t’u fokusuar veçanërisht në gjuetinë e HIMARS.

Megjithatë, sipas Justin Kramp, një ekspert ushtarak dhe kreu i firmës këshillimore strategjike Sibylline, pavarësisht suksesit të tyre të hershëm, HIMARS nuk janë një “plumb argjendi” që vetëm do të kthejë valën e luftës (Deutsche Welle, 28 korrik). Kjo perspektivë ndahet nga Mykola Bielieskov, studiues në Institutin Kombëtar për Studime Strategjike nën Presidentin e Ukrainës. Më 28 korrik, Bielieskov shkroi se municioni i drejtuar MLRS (GMLRS) me rreze veprimi 85 kilometra që përdoret aktualisht nga AFU nuk është i mjaftueshëm për të shënjestruar të gjitha objektet ushtarake ruse në territoret e përkohshme të Ukrainës dhe nevojitet një gamë më e gjerë. Prandaj, Kievi ka nevojë urgjente për ATACMS (Sistemet Raketore Taktike të Ushtrisë) për të çliruar rajonin jugor. Sipas mendimit të tij, dërgimi i ATACMS në Ukrainë nuk rrezikon përshkallëzimin nga Moska, gjë që është treguar tashmë nga përdorimi i raketave balistike me rreze të shkurtër Tochka-U nga AFU (120 kilometra rreze) (Twitter/MBielieskov, 28 korrik). .

Për më tepër, supremacia ajrore mbetet një çështje kritike. Duke nisur një kundërofensivë, Ukraina së pari duhet të shkatërrojë sa më shumë sisteme ruse të mbrojtjes ajrore. Nga ana tjetër, Kievi duhet të mbrojë forcat e veta nga sulmet e mundshme ajrore ruse (Kyiv Independent, 19 korrik). Kjo kërkon një rrjet të fortë dhe me shumë shtresa të mbrojtjes ajrore. Sipas Zelenskyy, përfaqësuesit ukrainas “nuk kanë pushuar së punuari për një ditë të vetme për të marrë një sistem efektiv të mbrojtjes ajrore” (President.gov.ua, 20 korrik). Kyiv ka nevojë për sisteme të avancuara të mbrojtjes kundërajrore, të tilla si IRIS-T, të cilat mund të sigurohen nga Gjermania para fundit të vitit 2022 (Defense Express, 27 korrik). Njësitë e para të artilerisë vetëlëvizëse kundërajrore Gepard mbërritën së fundmi në Ukrainë, të cilat duhet të fillojnë të bëjnë ndryshimin (Mil.in.ua, 25 korrik). Në të vërtetë, mbrojtja ajrore është thelbësore jo vetëm për kundërofensivat e ardhshme, por edhe për mbrojtjen e civilëve, pasi 70 për qind e sulmeve ajrore ruse kanë goditur objekte civile (Livyi Bereh, 26 korrik).

Ndërkohë, Ukraina është dëshmitare e një fushate informacioni që synon të minojë furnizimet me armë nga vendet perëndimore. Kremlini e kupton rëndësinë e këtyre shtesave perëndimore dhe kërkon të kufizojë furnizimin duke shtirë kërcënime përshkallëzimi. Në këtë aktivitet dezinformues janë përfshirë disa politikanë, ekspertë, personalitete mediatike dhe organizata nga rajone të ndryshme. Ata posaçërisht shtyjnë botime dhe analiza që pretendojnë se armatosja e Ukrainës do të përbëjë një rrezik të madh për të gjithë Evropën (Bild, 29 korrik). Përpjekje të tilla kanë origjinën më së shumti në Gjermani dhe Francë dhe ka shumë të ngjarë të jenë të orkestruara drejtpërdrejt nga Moska, ose së paku, kanë një lidhje me autoritetet ruse.

Në të vërtetë, suksesi i kundërofensiveve të ardhshme ukrainase varet shumë jo vetëm nga profesionalizmi i ushtarëve ukrainas dhe shpejtësia e dërgesave të reja të armëve, por edhe nga aftësia e diplomatëve ukrainas për të shpjeguar më hollësisht rëndësinë e mbështetjes së re dhe të vazhdueshme të armatimit për udhëheqësit perëndimorë. . Megjithatë, do t’u mbetet liderëve perëndimorë që të shfaqin guximin e nevojshëm për të furnizuar forcat ukrainase në vijat e frontit me sistemet adekuate të armëve dhe municionet e nevojshme për të larguar forcat ruse.

*Për autorin: Yuri Lapaiev është aktualisht kryeredaktor i revistës Tyzhden (The Ukrainian Week). Ai u diplomua në Universitetin e Forcave Ajrore “Ivan Kozhedub” në Kharkiv, ka një master në inxhinierinë e rrjeteve kompjuterike. Midis 2006 dhe 2011, ai shërbeu në Inteligjencën e Mbrojtjes së Ukrainës, duke përfshirë edhe punën si analist. Nga viti 2015 deri në vitin 2016, ai shërbeu në Forcat e Operacionit Special të Ukrainës dhe mori pjesë në Operacionin Anti-Terrorizëm (ATO) në Ukrainën Lindore.

Burimi: Ky artikull u botua nga The Jamestown Foundation’s Eurasia Daily Monitor Vëllimi: 19 Numri: 116 [Ç[rktheu: ISHGJ]